Τραγούδι φοιτητών για την τραγωδία στα Τέμπη / "Μια Άνοιξη μέσα σ’ ένα Βαγόνι"

Μια Άνοιξη μέσα σ’ ένα Βαγόνι | Η Τζο κι ο Γρηγόρης, στέλνουν το δικό τους δυνατό μήνυμα μέσα από το τραγούδι τους για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη, και τις ψυχές των νέων που χάθηκαν τόσο άδικα

Του Αναστάσιου Κετίκογλου φοιτητή του Τμήματος Μουσικών Σπουδών Ιονίου Πανεπιστημίου

Δυο νέα παιδιά η Τζο κι ο Γρηγόρης, στέλνουν το δικό τους δυνατό μήνυμα μέσα από το τραγούδι τους, που κυκλοφόρησε πέρυσι τέτοιον καιρό “Μια Άνοιξη μέσα σ’ένα Βαγόνι“, για την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη, και τις ψυχές των νέων που χάθηκαν τόσο άδικα. Η Τζο Σαμψωνίδου (18) φοιτήτρια Καλών Τεχνών Τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ και ο Γρηγόρης Χιουζ (19) φοιτητής του Τμήματος Μουσικών Σπουδών Ιονίου Πανεπιστημίου, ασχολούνται με τη μουσική αλλά και το θέατρο και μέσα από τη θεατρική τους ομάδα τα “Μαύρα Πρόβατα”.


Οι στίχοι γράφτηκαν από την Τζο Σαμψωνίδου στις 3 Μαρτίου 2023 και μελοποιήθηκαν τις επόμενες μέρες από τον Γρηγόρη και την ίδια. Το κομμάτι ηχογραφήθηκε στο AMS About Music Studios με την βοήθεια του Στέλιου Τσομπανίδη ο οποίος παίζει και τύμπανα στο κομμάτι, και ηλεκτρική κιθάρα παίζει ο Δημήτρης Μάγειρας. Σε πιάνο, μπάσο και κλασική κιθάρα είναι ο Γρηγόρης Χιουζ και στη φωνή η Τζο Σαμψωνίδου..

Μερικά λόγια της Τζο για τους στίχους της:

«Το τραγικό αυτό συμβάν μας συγκλόνισε όλους, πόσο μάλλον άτομα της ηλικίας μας που μπορεί να γυρνούσαμε με το τρένο απ’ την Αθήνα έναν μήνα πριν. Για μένα το γράψιμο πάντα ήταν ο πιο φυσικός τρόπος να εκφράζομαι. Γι’ αυτό και τα τόσο έντονα συναισθήματα που μου προκάλεσε αυτή η κατάσταση αποτυπώθηκαν στο χαρτί. Η πρώτη σκέψη που έκανα όταν αντίκρισα το διαλυμένο βαγόνι στις ειδήσεις ήταν οι τελευταίες στιγμές αυτών των παιδιών. Μάθαμε ότι κάποια από αυτά εξαϋλώθηκαν, δεν έμεινε τίποτα πέρα από ψυχές φυλακισμένες στον συρμό. Έτσι μου ήρθε η εικόνα λουλουδιών να ανθίζουν μέσα απ’ το βαγόνι, σαν τη διέξοδο των ψυχών μέσα από τα συντρίμμια. Κάποιοι γονείς δεν κήδεψαν το παιδί τους, έκλαψαν πάνω από ένα μπουκέτο λουλούδια. Ίσως ανάμεσα σ’ αυτά να ήταν και κάποια ψυχή. Αποφασίσουμε να κυκλοφορήσουμε αυτό το τραγούδι, γιατί θέλαμε να ακουστούμε. Να γίνουμε φωνή της οργισμένης νεολαίας που δεν συγχωρεί κανέναν γι’ αυτό που έγινε. Γι’ αυτή τη χώρα πολύ συχνά ακούμε ότι «τρώει τα παιδιά της». Να που το έκανε και κυριολεκτικά. Και καμιά συγγνώμη δεν είναι αρκετή.».

Μια Άνοιξη μέσα σ’ ένα Βαγόνι

Στίχοι: Τζο Σαμψωνίδου
Μελοποίηση: Γρηγόρης Χριστίδης Χιουζ, Τζο Σαμψωνίδου
Ενορχήστρωση: Γρηγόρης Χριστίδης Χιουζ

Τραγούδι: Τζο Σαμψωνίδου
Πιάνο, Μπάσο, Κιθάρα: Γρηγόρης Χριστίδης Χιουζ
Ηλεκτρική Κιθάρα: Δημήτρης Μάγειρας
Τύμπανα: Στέλιος Τσομπανίδης

Ηχογράφηση και Παραγωγή: Στέλιος Τσομπανίδης, AMS About Music Studios
Βίντεο: Τάσος Γραμματόσης (Tosis), Γρηγόρης Χριστίδης Χιουζ
Cover Art: Τζο Σαμψωνίδου

Στίχοι:
Μάρτης ξημέρωσε, μα η άνοιξη κοιμάται
φυσά κρύος αέρας κι έξω έχει συννεφιά
Στα άνθη της αμυγδαλιάς στεγνώνουνε σταγόνες
και μοιάζει λες κι ο ουρανός θρηνεί κάποια παιδιά

Μάρτης τυλίχτηκε γύρω από το χέρι
κι είναι σαν να ‘χει τυλιχτεί γύρω από τον λαιμό
Η κόκκινη κλωστή βαμμένη είναι με αίμα
κι η άσπρη με ψυχές φυλακισμένες στον συρμό

Τα τελευταία λεπτά άκουγα ένα τραγούδι
που έγινε απόηχος της μελανής φωτιάς
Η μελωδία θύμιζε ταξίδι που τελειώνει
κι οι νότες με αποκοίμισαν, μου κλείσανε τ’ αυτιά

Πλάι μου καθόταν μια μητέρα που γελούσε
έκλεισα τα μάτια και μου θύμισε εσένα
Κάποτε μου ‘χες πει να μείνω παιδί για πάντα
κι η ευχή σου απόψε βράδυ μοιάζει λίγο με κατάρα

Ουρλιάζουνε οι ράγες και τα φώτα έχουν σβήσει
το κινητό μου φεύγει απ’ τα χέρια στο κενό
Στο μήνυμα που είπα «Φάε, μη με περιμένεις»
εύχομαι να ‘χα γράψει κάτι ακόμα: «Σ’ αγαπώ»

Συγγνώμη, μαμά, ήταν η κακιά η ώρα
λουλούδια τώρα ανθίζουνε μέσα από το βαγόνι
Συγγνώμη μόνο ξέρει να ζητά αυτή η χώρα
που στ’ αλήθεια χρόνια πριν από αυτό με είχε σκοτώσει.

Σύνδεσμος υπογραφών για τα Τέμπη.

Δείτε ΕΔΩ όλα τα τελευταία Φοιτητικά Νέα.

Φοιτητικά Νέα/Foititikanea.gr