Φοιτητής ΔΠΦΠ: 52η ημέρα κατάληψης και η πίεση συνεχίζεται

Φοιτητής ΔΠΦΠ: 52η ημέρα κατάληψης και η πίεση συνεχίζεται ακόμα

Φτάσαμε στις 52. Έχουν περάσει κοντά 2 μήνες από τότε που ξεκίνησε η κατάληψη του τμήματος ΔΠΦΠ και κανείς μας δεν έχει καταλάβει το πώς... ή μήπως το έχουμε; 

Γράφει φοιτητής του ΔΠΦΠ στα «Φοιτητικά Νέα» μέσα από την κατάληψη του τμήματος ΔΠΦΠ,


Το ημερολόγιο έγραφε 07/02 όταν μετά από μαζική απόφαση του φοιτητικού συλλόγου το τμήμα ΔΠΦΠ ξεκινάει να τελεί υπό κατάληψη με βασική αιτία το ανερχόμενο νομοσχέδιο Γαβρόγλου και πιο συγκεκριμένα το κλείσιμο του ΔΠΦΠ. Απώτερος σκοπός;.... πρώτα απ' όλα να μην επιτρέψουμε και να ανατρέψουμε το να κλείσει το τμήμα μας και στη συνέχεια να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας με την απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων και τη μετονομασία του τμήματος σε τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος. Αιτήματα σημαντικά και άκρως δίκαια για το φοιτητικό σύλλογο και γενικότερα για το τμήμα.

Ετσι λοιπόν, από τις πρώτες κιόλας μέρες συγκεντρώνουμε τις δυνάμεις μας, γινόμαστε μια γροθιά όλοι, μπλε-πράσινοι-κόκκινοι-ανεξάρτητοι (ενν. φοιτητικές παρατάξεις), αφήνουμε πίσω μας ότι μας χωρίζει και κοιτάμε μόνο τι μας ενώνει ώστε να μην μπορεί να είναι αδύναμος αυτός ο αγώνας και να αποφέρει καρπούς. Καρπούς τους οποίους τους χρειαζόμαστε όχι μόνο εμείς οι φοιτητές αλλά και οι γονείς μας γιατί όλα αυτά τα χρόνια ιδροκοπούν μαζί μας και αυτοί ώστε να υπάρχει κάποια επιτυχία στη φοιτητική μας ζωή. 

Ο κόσμος σε αυτό τον αγώνα δεν είναι αυτός που θα έπρεπε να είναι. Σε σχέση με το πόσοι φοιτούν στο ΔΠΦΠ, αυτοί που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται μέχρι και σήμερα είναι λίγοι. "Εχοντας αυτά τα δείγματα συμμετοχής από την αρχή, δεν αφήνουμε να μπει στο μυαλό μας κανένα ενδεχόμενο υποχώρησης ...γνωρίζαμε ότι όλο αυτό που είχαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν ανηφορικό και μεγάλο με πολλές δυσκολίες. Δεν τα παρατήσαμε γιατί δε θέλαμε να καταφέρουν ό,τι είχαν σχεδιάσει (ενν. Υπουργείο, Πανεπιστήμιο) χωρίς να βρουν ούτε ένα εμπόδιο, αναίμακτα. Αποφασίζουμε να συνεχίσουμε και να πορευτούμε με όσους πραγματικά νοιάζονται γιατο μέλλον τους και τη σχολή τους, με ότι κόστος συνεπάγεται ....τουλάχιστον να έχουμε καΘαρή τη συνείδηση μας ότι παλέψαμε και ας μην τα καταφέρναμε στη τελική. 

Ξεκινάμε λοιπόν, με αφετηρία τη κατάληψη στο τμήμα, κινητοποιήσεις μέσα στην καρδιά της πόλης του Αγρινίου. Κινητοποιήσεις, δράσεις, πορείες, παρεμβάσεις, καταλήψεις δημόσιων υπηρεσιών (ενν. Δημαρχείο, Εφορία, ΚΕΠ, Δημοτική Αστυνομία) με σκοπό όχι να βγάλουμε το αρνητικό μας πρόσωπο προς τον κόσμο της τοπικής κοινωνίας, ίσα-ίσα που ήταν άκρως ειρηνικές οι προθέσεις μας και το μόνο που θέλαμε ήταν να ασκήσουμε κάποιους μοχλούς πίεσης, να μας ακούσουν όλοι αυτοί που ευθύνονται για όλη αυτή την κατάσταση αλλά και να μας ακούσουν και οι άνθρωποι του Αγρινίου ώστε να ενημερωθούν για το τι περνάμε αλλά και γιατο τι πρόκειται να υποστούμε μετά το πέρας του νομοσχεδίου Γαβρόγλου. 'Ολα τα παραπάνω είχαν τεράστια επιτυχία, κάλυψαν όμως μόνο το κομμάτι της ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας ....ακόμα δεν είχαμε ακουστεί στον υπουργό. Οι μέρες κυλούσαν και εμείς ακόμα δεν είχαμε καταφέρει να πιέσουμε τον υπουργό. 

Έτσι λοιπόν, παίρνουμε απόφαση να γίνει κατάληψη επ' αόριστον στα γραφεία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στο Αγρίνιο ώστε να φτάσει στα αυτιά του υπουργού ότι εδώ στο Αγρίνιο και στο ΔΠΦΠ υπάρχει ένα εμπόδιο στα σχέδια του και ότι αυτό το εμπόδιο δε Θα «πέσει» εύκολα. 

Οι μέρες περνούσαν, αρχίζαμε να κουραζόμαστε ,άυπνοι για πολλές ώρες αλλά δε το βάζαμε κάτω. Περιμέναμε να αλλάξει κάτι.... 

Μετά από κάποιες μέρες, έρχεται μια μικρή δόση επιτυχίας. "Εξαιτίας" της κατάληψης που αναφέρθηκε τελευταία, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κλείνουν συνάντηση για λογαριασμό μας με τον υπουργό ώστε να κουβεντιάσουμε για το τι μέλλει γενέσθαι. 

**σημείωση: είμαστε ήδη στον ένα μήνα κατάληψης** 

Το ραντεβού πραγματοποιείται με τον υπουργό και το κλίμα μετά από αυτή τη συνάντηση είναι αρκετά ελπιδοφόρο λόγω του ότι μας διαβεβαιώνει ότι τα αιτήματα μας θα πραγματοποιηθούν και εμείς θα δικαιωθούμε για αυτά που αγωνιζόμαστε. Εμείς όμως, γνωρίζοντας από ίδιους αγώνες του παρελθόντος (και πιο πολύ οι παλιοί φοιτητές), ότι μέχρι να δούμε και το ΦΕΚ να γράφει για αυτά που αγωνιζόμαστε δεν εφησυχάζουμε τους εαυτούς μας και αποφασίζουμε να συνεχίσουμε μέχρι τέλος, μέχρι να δούμε και τις υπογραφές σε όλα αυτά που μας διαβεβαίωσε ο υπουργός. 

Μετά από αυτά τα νέα, ο κόσμος γίνεται περισσότερος και ο αγώνας μαζικοποιείται σε μεγαλύτερο βαθμό.  Τα εμπόδια όμως δε σταματούν εδώ 

Τώρα είναι η σειρά της πανεπιστημιακής κοινότητας να σταθεί ακόμα πιο ενεργά απέναντι μας και στα αιτήματα μας. Πιο συγκεκριμένα, ο κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής του πανεπιστημίου Πατρών είναι αρνητικός σε αυτά που διεκδικούμε και ξεκινάει και «πόλεμο» στην πανεπιστημιακή κοινότητα ώστε να μην δικαιωθούμε μήπως υπάρχουν συμφέροντα; Ίσως. 

Και κάπως έτσι, φτάνουμε στο σήμερα 

....όπου όλος αυτός ο πόλεμος από τον κοσμήτορα δεν έχει τελειωμό, εμείς είμαστε σε αυτή την αναμονή κάνοντας πολλές θυσίες, προσωπικές αλλά και συλλογικές. Όλα τα ζητήματα που μας αφορούν και για τα οποία αγωνιζόμαστε αιωρούνται και δεν έχει επισημοποιηθεί ακόμα τίποτα. 

Δεν ξέρω αν όλη αυτή η καθυστέρηση και η αναμονή γίνεται εσκεμμένα για κάποιο συγκεκριμένο λόγο.... το μόνο που ξέρω όμως είναι ότι εμάς αυτή τη φορά δεν θα μπορέσουν να μας "αφοπλίσουν". 

Θα είμαστε εδώ ενωμένοι όχι για 52 μόνο, αλλά για ν52 ημέρες μέχρι να τα καταφέρουμε.... 

Δείτε ΕΔΩ όλα τα τελευταία Φοιτητικά Νέα.

Φοιτητικά Νέα/Foititikanea.gr

 


https://www.foititikanea.gr