- FoititikaNea Newsroom
- |
Βασίλης Κάλφας: Τι αναφέρει ο καθηγητής του ΑΠΘ που ψηφίστηκε καλύτερος πανεπιστημιακός δάσκαλος για το 2019
Αναμφίβολα το να γίνεις δάσκαλος, πόσω μάλλον ακαδημαϊκός, είναι κάτι δύσκολο. Ακόμη δυσκολότερο όμως είναι το να γίνεις καλός δάσκαλος. Με τον όρο καλός δεν εννοούμε φυσικά εκείνον, ο οποίος θα μεταλαμπαδεύσει στο ακροατήριό του μια στείρα γνώση, αλλά εκείνον που θα μπορέσει να εμπνεύσει όσους τον παρακολουθούν.
Στην κατηγορία των τελευταίων εντάσσεται ο καθηγητής Φιλοσοφίας του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Βασίλης Κάλφας.
Ο κ. Κάλφας θα τιμηθεί με το βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας «Βασίλη Ξανθόπουλου – Στέφανου Πνευματικού» του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) για το 2019.
Η βράβευση αποκτά ακόμη πιο τιμητικό χαρακτήρα καθώς το βραβείο θα απονείμει στον Βασίλη Κάλφα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, σε τιμητική εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου, στην Αίθουσα της Παλαιάς Βουλής στην Αθήνα.
Το «ThessToday» επικοινώνησε με τον κ. Κάλφα, ο οποίος μίλησε για το λόγο που η συγκεκριμένη βράβευση είναι ιδιαίτερη τη φετινή χρονιά, το όνειρό του αναφορικά με το Ελληνικό Πανεπιστήμιο και τις αλλαγές που πρέπει να υπάρξουν στην Εκπαίδευση συνολικά.
Σχετικά με το βραβείο ο κ. Κάλφας τόνισε πως έρχεται σε μια ξεχωριστή χρονιά: “Είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Έρχεται σε κατάλληλο σημείο γιατί είναι η τελευταία μου χρονιά στο Πανεπιστήμιο. Έρχεται ως ‘επιστέγασμα’ μιας πορείας που κοντεύει τα 35 χρόνια, οπότε είναι μια πολύ μεγάλη χαρά για μένα”.
Εύλογα ρωτήσαμε τον κ. Κάλφα τι πρέπει να κάνει ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος για να είναι πετυχημένος. Η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: “Βασικά πρέπει να αγαπάει τη δουλειά του. Να χαίρεται όταν μπαίνει στην τάξη για να διδάξει. Δεν το χαίρονται όλοι οι πανεπιστημιακοί γιατί υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι στο ακαδημαϊκό επίπεδο που είναι η έρευνα. Ιδίως στις θετικές επιστήμες αρκετοί συνάδελφοί μου είναι περισσότερο προσανατολισμένοι στην ερευνητική δουλειά. Πολλές φορές δίνεται η εντύπωση πως βλέπουν τη διδασκαλία σαν πάρεργο. Αυτό δεν πρέπει να ισχύει. Το Πανεπιστήμιο είναι κυρίως εκπαιδευτικός θεσμός. Το βασικό είναι να χαίρεσαι για αυτό που κάνεις. Δεν είμαστε ίδιοι όταν αρχίζουμε να πρωτοδιδάσκουμε και μετά από κάποια χρόνια διδασκαλίας”.
Για το αν το συγκεκριμένο βραβείο αποτελεί “καθρέπτη” του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής ΑΠΘ ή ακόμη και του Πανεπιστημίου συνολικά, ο κ. Κάλφας τόνισε πως τέτοιες βραβεύσεις έχουν αντίκτυπο στο Πανεπιστήμιο: “Είναι μία ατομική διάκριση. Εγώ ήμουν τα μισά χρόνια της καριέρας μου στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Δε νομίζω πως πρέπει να συνδέεται μια ατομική διάκριση με ένα συγκεκριμένο τμήμα. Σίγουρα πάντως αντανακλά στο Πανεπιστήμιο, καθώς όταν ένα Πανεπιστήμιο έχει πολλές τέτοιες βραβεύσεις σίγουρα διαφέρει από τα άλλα. Είδα ότι ο Πρύτανης, ο Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής και οι συνάδελφοί μου χάρηκαν πολύ. Είναι λογικό γιατί το να ακούγεται το Πανεπιστήμιο είναι σίγουρα κάτι θετικό”.
“Υπάρχει μια γενικευμένη κατάθλιψη, ιδίως στις ανθρωπιστικές σπουδές. Σχετίζεται και με εμάς αλλά περισσότερο με τους φοιτητές, οι οποίοι βέβαια έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους και δε θα πρέπει να είναι απαισιόδοξοι. Δεν παύουν όμως τα πράγματα να είναι πολύ δύσκολα. Αποτελεί πρόβλημα ότι ένας φοιτητής ξέρει πως αυτό που θα σπουδάσει δύσκολα θα το ασκήσει και ως επάγγελμα. Πρέπει να κάνει διπλή προσπάθεια για να ξεχάσει προς στιγμήν αυτά που θα ακολουθήσουν μετά, ενώ ταυτόχρονα προχωρά στις σπουδές του. Όταν ήμουν πρόεδρος στο τμήμα μου, έλεγα στους φοιτητές να σκεφτούν πως είναι 21-22 ετών, η ζωή έχει πολλές εκφάνσεις και πολλές εκπλήξεις. Είναι παράλογο να είναι κανείς απαισιόδοξος για το μέλλον του”, ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Κάλφας για τη σημερινή κατάσταση του Πανεπιστημίου και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές.
Για την τελευταία του χρονιά και όλα αυτά που θα του λείψουν από τον εκπαιδευτικό κλάδο σημείωσε πως “είναι η τελευταία μου χρονιά, καθώς τον Αύγουστο θα συνταξιοδοτηθώ. Δεν είναι μόνο το Πανεπιστήμιο, υπάρχουν πολλές ακόμη δραστηριότητες όπως εκδόσεις, μεταφράσεις και ομιλίες που είχα όλα αυτά τα χρόνια, οι οποίες θα συνεχιστούν. Δε θα πλήξω! Βέβαια θα μου λείψει πολύ η ρουτίνα του επαγγέλματος. Κυρίως αυτό που θα μου λείψει είναι ότι δε θα μπορώ να παρακολουθήσω από τόσο κοντά την πορεία ενός παιδιού από τα 18 του μέχρι και την ολοκλήρωση των σπουδών του”.
Κλείνοντας, ρωτήσαμε τον κ. Κάλφα για το ποιο είναι το όνειρό του για το ελληνικό Πανεπιστήμιο και την Παιδεία: “Το ελληνικό Πανεπιστήμιο τα πάει σχετικά καλά. Δεν είναι σε μεγάλη παρακμή. Το όνειρό μου είναι να ‘φτιάξουν’ οι άλλες βαθμίδες της Εκπαίδευσης, κυρίως η μέση γιατί έχει πάρα πολύ μεγάλα προβλήματα. Στο Πανεπιστήμιο βλέπετε ότι οι απόφοιτοί μας στέκονται στα πόδια τους και τα καταφέρνουν στο εξωτερικό. Δεν υπάρχει η φήμη ότι οι Έλληνες φοιτητές του εξωτερικού δεν είναι καλοί. Αν σκεφτεί κανείς ότι η πιο σημαντική περίοδος μαθητείας είναι αυτή μεταξύ 12-18 ετών, καθώς τότε διαμορφώνονται οι κλίσεις και η πειθαρχία ενός μαθητής, θα καταλάβει ότι εκεί πρέπει να δοθεί βάρος. Βέβαια δεν είναι όλα τα Πανεπιστήμια ίδια. Άλλο το να είσαι σε ένα κεντρικό Πανεπιστήμιο, όπου οι υποδομές είναι σχετικά καλές και οι φοιτητές έχουν καλό επίπεδο, και άλλο να είσαι σε ένα μικρό επαρχιακό ΤΕΙ, το οποίο έγινε τώρα Πανεπιστήμιο και δεν έχει τις κατάλληλες υποδομές και προσωπικό. Δεν είναι ίδια η δουλειά που γίνεται. Δε φταίνε φυσικά αυτοί που διδάσκουν σε αυτά. Για να είμαστε ρεαλιστές έχουμε σαν χώρα πολλά παραπάνω τμήματα από όσα χρειαζόμαστε”, κατέληξε.
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΝΕΑ ΣΤΟ GOOGLE NEWS
