Με επιτυχία οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ των Οργανώσεων Πανεπιστημίων-ΤΕΙ της ΚΝΕ (ΦΩΤΟ) Με επιτυχία οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ των Οργανώσεων Πανεπιστημίων-ΤΕΙ της ΚΝΕ (ΦΩΤΟ)

Με επιτυχία οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ των Οργανώσεων Πανεπιστημίων-ΤΕΙ της ΚΝΕ

Με μαζική συμμετοχή της σπουδάζουσας νεολαίας ξεκίνησαν την Παρασκευή οι εκδηλώσεις του 6ου Φεστιβάλ των Οργανώσεων Πανεπιστημίων-ΤΕΙ της ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη. Οι εκδηλώσεις συνεχίζονται και σήμερα, στα γρασίδια της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ. Θα μιλήσει η Θεανώ Καπέτη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Το πρόγραμμα επίσης περιλαμβάνει: Επίδειξη Μουάι Τάι από σχολή πολεμικών τεχνών, συναυλία με το φοιτητικό συγκρότημα «Red Way» και συναυλία με τα Κίτρινα Ποδήλατα.

Την Παρασκευή πρώτη μέρα των εκδηλώσεων στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρέθηκε η εκδήλωση με θέμα: «Η μόρφωση ως στάση ζωής. Τα “Πέτρινα Πανεπιστήμια” των κομμουνιστών», με ομιλήτρια την Κυριακή Καμαρινού, διδάκτωρ κοινωνιολογίας και εκπαιδευτικό, στέλεχος του ΚΚΕ, συγγραφέα του έργου: «Τα "Πέτρινα Πανεπιστήμια" ο αγώνας για τη μόρφωση στις φυλακές και τις εξορίες, 1924 – 1974».


Στη συνέχεια παρουσιάσθηκε το αφιέρωμα στα Μακρονησιώτικα του Γιάννη Ρίτσου από το συγκρότημα της ΚΝΕ. Ακολούθησε συναυλία με τους Mode Plagal και η βραδιά ολοκληρώθηκε με ρεμπέτικο γλέντι με τον Αγάθωνα.

Τα «πέτρινα πανεπιστήμια»

Την εκδήλωση άνοιξε ο Μανώλης Μυλωνάκης από την ΤΟ Πολυτεχνείου της ΚΝΕ. Αναφέρθηκε στις αμέτρητες θυσίες της προηγούμενης βάρδιας της εργατικής τάξης και του Κόμματος που συνδέονται με ένα κόκκινο νήμα με το σύγχρονο ηρωισμό της εποχής μας. Όπως είπε, «κανείς από τους προηγούμενους δεν γεννήθηκε ήρωας – λαϊκός ηγέτης, όλοι σφυρηλατήθηκαν σαν τέτοιοι, στη διαρκή πάλη και σύγκρουση με τον παλιό κόσμο που τους έμαθε να βάζουν πιο πάνω από τον εαυτό τους τη δυστυχία των πολλών, το χρέος να υπερασπιστούν με την αλύγιστη στάση τους το δίκιο του λαού και την κοινωνική εξέλιξη. Η σπίθα για να γίνει ο λαός αφέντης στη δουλειά του παραμένει άσβεστη και είναι αυτή που διαμορφώνει σήμερα πρωτοπόρους αγωνιστές, συνεχιστές των προηγούμενων. Τέτοιους που οι συνθήκες τους σπρώχνουν έξω από το ατομικό καβούκι του φόβου και της αυταπάτης και συνδέονται με την υπόλοιπη τάξη τους για να γίνει το αυθόρμητο –αδιέξοδο πάλεμά τους, συνειδητή δράση, να συναντηθεί με την πρωτοπορία της τάξης τους, το Κόμμα και τη νεολαία του. Να γεννηθεί τελικά ο μαζικός λαϊκός ηρωισμός που γράφει ιστορία και μεγαλουργεί, νικώντας δυνάμεις που κανονικά φαντάζουν ακλόνητες, υπέρτερες».

Η Κυριακή Καμαρινού αναφέρθηκε στη μόρφωση ως στάση ζωής, ως διαρκή συνειδητή πράξη του ατόμου, που στοχεύει τόσο στην επίλυση των ατομικών και των συλλογικών αναζητήσεων και προβλημάτων, όσο, κυρίως στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της αλλαγής της υπάρχουσας κατάστασης προς όφελος της ανθρωπότητας, που είναι και το πραγματικό περιεχόμενο της έννοιας της ελευθερίας.

Μιλώντας για την έννοια της ελευθερίας, είπε, ότι δεν είναι μόνο η απελευθέρωση από κάποιον εχθρό, έχει άμεση σχέση με την παιδεία. «Ένας θαυμάσιος ορισμός που προσδιορίζει την ελευθερία του ανθρώπου είναι αυτός που δόθηκε από τον Μαρξ, ότι δηλαδή, είναι η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας να συστρατευθείς για το καλό της ανθρωπότητας και να αλλάξεις τον κόσμο.

Μα για να συστρατευθείς και για να καταλάβεις πόσο άδικος είναι ο κόσμος, για να καταλάβεις πως μπορείς να τον ανατρέψεις, πρέπει να μορφωθείς, να κατακτήσεις δηλαδή την επιστημονική γνώση, να δεις ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι ούτε μοιραία, ούτε αναπότρεπτη, ότι η ζωή αλλάζει και εμείς μπορούμε να συμβάλουμε σε αυτό».

Εξήγησε ότι η στάση των κομμουνιστών, ο αγώνας για τη μόρφωση, είναι ενταγμένος σε αυτή τη λογική και από την ύπαρξη των εργατικών κομμουνιστικών κομμάτων τίθεται ως επιτακτική ανάγκη η ανύψωση του πνευματικού μορφωτικού επιπέδου, πρώτα πρώτα των ίδιων των κομμουνιστών αλλά και συνολικά του λαού. Όπως είπε, «δεν μπορεί να πρεσβεύεις μια ιδεολογία, να αγωνίζεσαι για καινούργιο κόσμο και να μην κατέχεις καλά τη γνώση».

Παρουσίασε τη συστηματική εκπαιδευτική δουλειά των κομμουνιστών κρατούμενων στους τόπους εξορίας και τις φυλακές που έγιναν τόποι μόρφωσης και παιδείας, ένα είδος πρότυπων λαϊκών πανεπιστημίων. Εξήγησε ότι αυτό έγινε γιατί οι Κομμουνιστές που βρίσκονταν στην πρωτοπορία των αγώνων για να αλλάξουν τον κόσμο, ένιωθαν περισσότερο την ανάγκη να πλουτίζουν τις γνώσεις τους όχι για το ατομικό όφελος, αλλά για το κοινωνικό σύνολο.

Και σημείωσε ότι σήμερα είναι ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη της μόρφωσης. «Σήμερα που η επιστήμη επαναστατικοποιεί την παραγωγή, η παραγωγή δίνει νέες εντολές στην επιστήμη, τη στιγμή που συνδέονται απόλυτα αυτά, ο καινούργιος άνθρωπος, της νέας εποχής, της δικής μας εποχής , είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος που τα έχει συνδέσει όλα μέσα στο μυαλό του, το κάθε τι βρίσκει τη θέση του μέσα σε ένα παζλ για τη δημιουργία της κοσμοαντίληψης, για να μάθει πως λειτουργεί ο κόσμος και επομένως πως θα μπορεί να ζει σε αυτόν αλλάζοντάς τον».

Φοιτητικά Νέα/Foititikanea.gr

 


https://www.foititikanea.gr