Ο Υπουργός Παιδείας για τα Δίδακτρα στα Μεταπτυχιακά
Συνέντευξη του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κ. Γαβρόγλου στην ΕΡΤ3. Για τα μεταπτυχιακά είπε τα εξής:
Εμείς αυτό που έχουμε πει είναι ότι υπήρξε ένα απορρυθμισμένο τοπίο, με πάρα πολλά καλά μεταπτυχιακά. Εμείς προσπαθούμε να βάλουμε κανόνες, τα μεταπτυχιακά τα καλά θα τα ενισχύσουμε και με χρηματικά ποσά, τα άλλα ζητάμε τα δίδακτρα τους να μην είναι σύμφωνα με την ζήτηση αλλά να είναι σύμφωνα με το κόστος που έχουνε.
Καλά και κακά μεταπτυχιακά
Στην ερώτηση της δημοσιογράφου, "Να μας πείτε και ποια θεωρούνται καλά μεταπτυχιακά, δηλαδή υπάρχουν μεταπτυχιακά που είναι κακά στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο;" Ο Υπουργός Παιδείας απάντησε:
Βεβαίως υπάρχουνε και δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας, αυτό είναι ένας από τους λόγους που προχωρήσαμε και με τέτοια αποφασιστικότητα για να μπορέσουμε να φτιάξουμε αυτό το πλαίσιο. Τα Πανεπιστήμια είναι όπως ο δικός σας χώρος έτσι και η εκπαίδευση στο σύνολο της. Δεν είναι ούτε όλοι εξαιρετικοί αλλά και ούτε όλοι για πέταμα. Άρα κάθε φορά προσπαθούμε να μπορέσουμε τις υποδειγματικές περιπτώσεις να τις αναβαθμίσουμε, και αυτές να γίνουνε και παραδειγματικές περιπτώσεις για τις άλλες δρασηριότητες, το ίδιο θα κάνουμε και στα μεταπτυχιακά. Ο τρόπος υπολογισμού του κόστους είναι πάρα πολύ απλός. Έχει κάποια έξοδα, άρα κάνεις ένα κόστος και με βάση πόσοι μπαίνουν και με πόσες υποτροφίες θα δίνει ή πόσοι θα μπαίνουν δωρεάν μπορείς να πεις τι τέλη εγγραφής θα υπάρχουν. Για αυτό το πράγμα θα υπάρχει μια επιτροπή στο υπουργείο στο οποίο θα συμμετέχουν και Πρυτάνεις όπως έχουμε συμφωνήσει με τη Σύνοδο Πρυτάνεων οι οποίοι το μόνο που θα ελέγχουν θα είναι η συγκρότηση του κόστους, διότι έχουμε και μια απόφαση του 2014 του ΣΤΕ η οποία ουσιαστικά λέει ότι δεν μπορεί να είναι υπερβολικά μεγάλα τα τέλη εγγραφής, άρα εμείς λέμε μια κανονικοποίηση σε αυτό.
Θα εισάγουμε κάτι από το εξωτερικό που θα μείνει τα επόμενα πολλάχρόνια, θα τα βρούμε σε Εθνικό επίπεδο;
Σε όλο τον κόσμο υπάρχει μια αυξημένη ζήτηση για το που πάνε τα πανεπιστήμια. Να σας πω ορισμένα στοιχεία: Στην Αμερική οι φοιτητές χρωστάνε 2 τρις εκατομμύρια δολάρια από τα δάνεια που πήρανε και δεν μπορούν να τα ξεπληρώσουν. Δεύτερο, τα τελευταία 15 χρόνια η αύξηση του αριθμού των διδασκόντων είναι 10% και η αύξηση των ανθρώπων που ασχολούνται με την διοίκηση είναι 220%. Εδώ λοιπόν τι γίνεται, υπάρχει ένα μοντέλο πανεπιστημίου το οποίο τα τελευταία 25-30 χρόνια θεωρείται ότι είναι μια πηγή πλούτου, όχι πλουτισμού αλλά πλούτου. Δηλαδή παράγει πατέντες, παράγει γνώση, φέρνει παιδιά που δίνουν πολύ υψηλά δίδακτρα, να έχει εμπορικές δραστηριότητες κτλ. Αυτό έχει δημιουργήσει μια κατάσταση όπου διοικητικό προσωπικό, οι μάνατζερ έχουν αυξηθεί σε βάτος του εκπαιδευτικού προσωπικού, έχουν γίνει δηλαδή ένα ιδιόμορφο είδος επιχειρήσεων, αντίστοιχα είναι και στην Αγγλία τα νούμερα. Λέω ότι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε επιτυχημένο μοντέλο μάνατζερ και πρύτανη.