- demofoithtikanea
- |
Όλο το δημόσιο, αλλά και αποδεκατισμένοι φορείς του, όπως το ΕΚΠΑ, εντάσσονται στο κυβερνητικό πλάνο δημιουργίας μιας ακόμα δεξαμενής απολύσεων, μέσω της αξιολόγησης.
Μετά την αξιολόγηση δομών, που χρησιμοποιήθηκε για να εμφανιστεί σαν αποτέλεσμα «ορθολογικής διαχείρισης» το πρώτο κύμα απολύσεων, έρχεται η αξιολόγηση προσωπικού για να δημιουργήσει μια κατηγορία «ανάξιων» εργαζόμενων, που θα αντιμετωπίζονται ανάλογα με την απόδοσή τους (μείωση μισθών, απόλυση, κ.α.), και να οδηγήσει μια σειρά υπηρεσιακών μονάδων στην κατάργηση, με τις όποιες συνέπειες αυτό θα έχει για τους εργαζόμενούς τους.
ΒΑΣΙΚΆ ΣΗΜΕΊΑ ΤΟΥ ΝΌΜΟΥ
Α. Οι Γενικές Διευθύνσεις κάθε φορέα καλούνται να επιλέξουν ποιοι από το σύνολο των εργαζομένων ή/και ολόκληρων υπηρεσιακών μονάδων θα βαθμολογηθούν με:
- 1-6 (–τουλάχιστον- το 15%)
- 7-8 (-το πολύ- το 60%)
- 9-10 (-το πολύ- το 25%).
- Εξαιρούνται οι προϊστάμενοι: με 9-10 μπορεί να βαθμολογηθεί το 70%.
Αν διερωτάται κανείς τι απέγιναν οι βαθμοί 6,1-6,9 και 8,1-8,9, η απάντηση είναι ότιαπλά εξαφανίστηκαν! Όχι τυχαία όμως (βλ. παρακάτω).
Β. Δικαίωμα ένστασης έχουν μόνο όσοι βαθμολογηθούν με 6 και κάτω.
Γ. Οι εκθέσεις αξιολόγησης του 2013 δε θα ληφθούν υπόψη κατά τη διαδικασία μοριοδότησης για διαθεσιμότητα ή κινητικότητα.
Δ. Στο πλαίσιο του πλάνου συρρίκνωσης του δημοσίου και μαζικών απολύσεων, η κατανομή των ποσοστών βαθμολογίας γίνεται με κριτήρια που αφορούν τις υπηρεσιακές μονάδες και όχι τους εργαζόμενους. Δηλαδή:
- Την αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα των υπηρεσιακών μονάδων (ως προςτο αμέσως παρακάτω κριτήριο)
- Τη συνάφεια των αρμοδιοτήτων τους με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής…
- Την κατανομή των υπαλλήλων ανά υπηρεσιακή μονάδα
ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΉΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΓΕΊΡΟΝΤΑΙ
1. Κατάργηση υπηρεσιακών μονάδων και απολύσεις
Ολόκληρες μονάδες, εάν το αντικείμενό τους κριθεί αναντίστοιχο με τα όσα επιβάλλουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις και η κυβερνητική πολιτική, μπορούν να αξιολογηθούν με 1-6, με αποτέλεσμα η κατάργησή τους να είναι πιθανή στο μέλλον. Και κατάργηση υπηρεσιών, σημαίνει και απόλυση εργαζομένων σ’ αυτές (βλ. άρθρο 154, ν. 3528/2007). Τι πρακτικά σημαίνει αυτό για φορείς με δεδηλωμένο στόχο όχι την κερδοφορία, αλλά την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών που το κόστος τους βαραίνει τον κρατικό προϋπολογισμό (ο οποίος πρέπει να μειωθεί για να παραχθεί «πρωτογενές πλεόνασμα»…) είναι σαφές.
2. Μείωση μισθού και απολύσεις
Για τους εργαζόμενους, η χαμηλή βαθμολογία οδηγεί σε μείωση μισθού ή ανοίγει τηνπόρτα της εξόδου (άρθρο 95, ν.3528/2007). Ό,τι κι αν λένε ο υπουργός και η υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, οι προθέσεις της κυβέρνησης για το νέο μισθολόγιο (με τη σύνδεση μισθού-αποδοτικότητας, δηλαδή αξιολόγησης) και για νέες απολύσεις (με «ποιοτικά κριτήρια» πλέον… -«εξορθολογισμό», αξιολόγηση, κ.α.) είναι δεδομένες.
3. Κατάργηση δικαιώματος ένστασης του εργαζόμενου
Υπενθυμίζουμε ότι δικαίωμα ένστασης έχουν μόνο όσοι βαθμολογηθούν με 6 και κάτω.
Στο νόμο, οι βαθμοί 6,1-6,9 (και 8,1-8,9) έχουν «εξαφανιστεί».
Στην εγκύκλιο της 7ης/4/2014, η «εξαφάνιση» των παραπάνω βαθμών «διορθώνεται», με την καθιέρωση των νέων μαθηματικών της κυβέρνησης. Σύμφωνα με αυτήν:
- Η πρώτη κατηγορία είναι 9,1-10 (το 9 καταργήθηκε…)
- Η δεύτερη 7,1-8,9 (το 8 προεκτάθηκε μέχρι το 8,9 και το 7 καταργήθηκε…) και
- Η τρίτη 1-6,9 (το 6 προεκτάθηκε μέχρι το 6,9…).
Τι γίνεται λοιπόν με όσους βαθμολογούνται με 6,1-6,9; Πολύ απλά, το δικαίωμά τους να κάνουν ένσταση καταργείται! Και οι αξιολογητές βρίσκονται με ένα εργαλείο στα χέρια τους που τους απαλλάσσει από τα προβλήματα που θα αντιμετώπιζαν εάν διατηρούνταν το δικαίωμα ένστασης. Γιατί;
- Οι αξιολογητές οφείλουν (με την απειλή πειθαρχικής δίωξης σε αντίθετη περίπτωση) να τηρήσουν τα ποσοστά, άρα να βαθμολογήσουν και με 1-6,9. Σύμφωνα με το νόμο, για τη βαθμολογία 1-6 (και 9-10) οφείλουν να παραθέσουν όχι αξιολογικούς χαρακτηρισμούς, αλλά πραγματικά περιστατικά (κι αν δεν υπάρχουν, να τα εφεύρουν…), κάτι που ανοίγει το δρόμο για αναφορές και μηνύσεις εναντίον τους από τους αξιολογούμενους…
- Με την «εξαφάνιση» και «επανεμφάνιση» των βαθμών 6,1-6,9, για τους οποίους δεν προβλέπεται δικαίωμα ένστασης, λύνεται το πρόβλημα. Τους δίνεται η δυνατότητα να βαθμολογούν το 15% των εργαζόμενων όχι με 1-6, πράγμα που θα τους υποχρέωνε -αν μη τι άλλο- να αιτιολογούν τη βαθμολογία τους, αλλά με 6,1-6,9, βαθμοί για τους οποίους, αφενός, δε χρειάζεται να δώσουν καμιά εξήγηση, αφετέρου, ο αξιολογούμενος δεν μπορεί να κάνει ένσταση.
4. Το 15% δεν είναι 15%
Το ποσοστά 25% για βαθμολογία 9-10 και 60% για 7-8 είναι τα ανώτατα που προβλέπονται. Οι γενικοί διευθυντές και οι αξιολογητές έχουν τη δυνατότητα να τα μειώσουν, ανάλογα πάντα με τις προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής…
Για κάθε μείωση του ποσοστού μιας απ’ αυτές τις κατηγορίες, αυξάνεται το ποσοστό της αμέσως κατώτερης. Αν π.χ. οι «άριστοι» ή οι «άριστες» μονάδες (που ικανοποιούν τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής…) του 9-10 κριθεί ότι είναι 15% κι όχι 25%, οι «μέτριοι» του 7-8 γίνονται 70%. Κι αν οι «μέτριοι» είναι π.χ. 50%, τότε οι «κακοί» είναι 35%. Το 15% δηλαδή του 1-6 μπορεί να αυξηθεί κατά το δοκούν!
Η αξιολόγηση δεν αποτελεί παρά ένα ακόμα μέσο για τη συρρίκνωση του δημοσίου και τις μαζικές απολύσεις. Υπηρεσίες μπορούν να χαρακτηρίζονται «περιττές» και να καταργούνται, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τους εργαζόμενούς τους, για να δοθούν εργολαβία σε εταιρείες («outsourcing»). Εργαζόμενοι μπορούν να χαρακτηρίζονται «ανάξιοι» και να μειώνεται ο μισθός τους ή να απολύονται.
ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΟΥΝ
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΝΕΑ ΣΤΟ GOOGLE NEWS
