Καθηγητές ΕΜΠ: Τις επόμενες ημέρες θα αποφασίσουμε για τις δράσεις μας

Καθηγητές ΕΜΠ: Τις επόμενες ημέρες θα αποφασίσουμε για τις δράσεις μας

«Πραγματική και εικονική πραγματικότητα: Τα πανεπιστήμια πληρώνουν τρομακτικά μεγάλο τίμημα στη μνημονιακή πολιτική υποσκάπτοντας και τις προοπτικές της ίδιας της χώρας. Ο κρατικός προϋπολογισμός για τα πανεπιστήμια έμεινε στα ίδια με πέρυσι επίπεδα, δηλαδή μεσοσταθμικά κατά 70% μικρότερος των προϋπολογισμών πριν την κρίση. Καμιά άλλη κοινωνική δαπάνη δεν μειώθηκε την περίοδο της κρίσης σε τέτοιο βαθμό.

Οι μικρές σποραδικές «ενισχύσεις», παρουσιάζονται από την κυβέρνηση ως αντιστροφή της κατάστασης. Η πραγματικότητα όμως (η πραγματική, όχι η εικονική), είναι αντίθετη. Η σταθεροποίηση των προϋπολογισμών σε μη βιώσιμα για τα πανεπιστήμια επίπεδα (πολλά από αυτά, αδυνατούν ακόμη να πληρώσουν και τους λογαριασμούς της ΔΕΗ) σημαίνει καθημερινή υποχώρηση του επιπέδου σπουδών, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μεγάλου τμήματος του ανθρώπινου δυναμικού τους.


Ταυτόχρονα, ένας πρόσθετος γραφειοκρατικός μηχανισμός απορρόφησης – πραγματικό «καψόνι», στο όνομα της «διαφάνειας», κάνει και τα πενιχρά αυτά κονδύλια εικονικά. Παγιδευμένα μόνιμα σε ανεπαρκείς προϋπολογισμούς, τα πανεπιστήμια ωθούνται στην πλήρη επιχειρηματικοποίηση «πουλώντας» υπηρεσίες. Αρχικά, με δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, στη συνέχεια με οτιδήποτε άλλο μπορούν. Και όποιος επιβιώσει. Άλλωστε, ο πρόσφατος νόμος 4485/2017 για την τριτοβάθμια εκπαίδευση προετοίμασε συνειδητά αυτή την κατεύθυνση.

"Η σταθεροποίηση των προϋπολογισμών σε μη βιώσιμα για τα πανεπιστήμια επίπεδα σημαίνει καθημερινή υποχώρηση του επιπέδου σπουδών, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μεγάλου τμήματος του ανθρώπινου δυναμικού τους."

Η συνεχής συσσώρευση προβλημάτων στα πανεπιστήμια πήρε πρόσφατα εκρηκτική μορφή στις φοιτητικές εστίες, στις οποίες ζει σε κυριολεκτικά αβίωτες συνθήκες το πιο ευάλωτο κοινωνικά στρώμα των φοιτητών. Η προκλητική εγκατάλειψη των εστιών από την κυβέρνηση, μέσω του εποπτευόμενου ΙΝΕΔΙΒΙΜ, οδήγησε σε μια εφιαλτική κατάσταση. Αντί δε να λάβει άμεσα μέτρα βελτίωσης της κατάστασης, το Υπουργείο Παιδείας άρχισε έναν παρελκυστικό πόλεμο ενάντια στους οικοτρόφους (και με επιστροφή στην «κλασική» παιδαγωγική μέθοδο του «όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος») κι επιχείρησε να μεταθέσει τις ευθύνες στα ΑΕΙ, στο όνομα μιας μεγαλύτερης «αυτονομίας», χωρίς τους αναγκαίους πόρους ή, σε πρώτη φάση, με μεταφορά εξαιρετικά καχεκτικών πόρων.

Το πρόσφατο νομοσχέδιο για την ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, μέσω της συνένωσης των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά, ανήκει δυστυχώς στην κατηγορία των μέτρων «αντί για άρτο, θεάματα». Αφού η κυβέρνηση αδυνατεί να βελτιώσει την κατάσταση στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, «αναβαθμίζει» τα τελευταία με ….«βαφτίσια», ικανοποιώντας παράλληλα και τις μνημονιακές απαιτήσεις για συγχώνευση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και τμημάτων. Η εν μία νυκτί, συλλήβδην, «πανεπιστημιοποίηση των ΤΕΙ» κραυγάζει και για το εμπόριο φρούδων ελπίδων, κατά την πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τέλος, η δημιουργία τετραετών προγραμμάτων σπουδών μηχανικών, θα λειτουργήσει ως πολιορκητικός κριός για τη διάσπαση των ενιαίων πενταετών σπουδών μηχανικού και την εφαρμογή του μοντέλου της Μπολόνια.

Στο ίδιο νομοσχέδιο, ο Υπουργός Παιδείας επαναφέρει (με ακόμη ευνοϊκότερους όρους) τη σκανδαλώδη ρύθμιση των χρεών των «μπαταχτσήδων» επαγγελματιών-καθηγητών, που δεν απέδωσαν στα πανεπιστήμια αυτά που κατά νόμο όφειλαν (και ανέρχονται στο ποσό αρκετών εκατομμυρίων ευρώ). Η φωτογραφική αυτή ρύθμιση είχε αποσυρθεί, το καλοκαίρι, μετά την κατακραυγή και η επαναφορά της, με μια εξόχως χαριστική περαίωση οφειλών, προκαλεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Κι ενώ κάποιοι λίγοι απολαμβάνουν «δώρο» δεκάδων ή και εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, η συντριπτική πλειονότητα των μισθοσυντήρητων συναδέλφων βλέπει, ακόμη μια φορά, μείωση μισθού με την εφαρμογή του νέου μισθολογίου. Και δεν ενοχλεί μόνο η συρρίκνωση του μισθού που οδηγεί σε μη αξιοπρεπή επίπεδα διαβίωσης, είναι και ο τρόπος με τον οποίο συντελείται: με έναν άνευ προηγουμένου εμπαιγμό. Ο Υπουργός Παιδείας διατυμπάνιζε ότι θα δοθούν αυξήσεις, με ταυτόχρονη μάλιστα ικανοποίηση ενός πάγιου αιτήματος της πανεπιστημιακής κοινότητας, ήτοι της ενσωμάτωσης των επιδομάτων στο βασικό μισθό. Στην πράξη, όχι μόνο δεν εφαρμόστηκε η απόφαση του ΣτΕ για επαναφορά των μισθών στα επίπεδα του 2012, αλλά μειώθηκαν περαιτέρω οι καθαρές αποδοχές των πανεπιστημιακών ενσωματώνοντας στο βασικό μισθό το μοναδικό αφορολόγητο επίδομα και αφήνοντας εκτός βασικού μισθού όσα επιδόματα φορολογούνταν!

Η κατάσταση στα πανεπιστήμια δεν είναι παρά μια μικρογραφία της πραγματικότητας. Στο δημόσιο επίπεδο καλλιεργείται ένα κλίμα τεχνητής ευφορίας για έξοδο από τα μνημόνια, αλλά την ίδια στιγμή, στο πλαίσιο της τρίτης αξιολόγησης, υιοθετούνται απνευστί τα πιο σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα. Βάλλεται ευθέως το δικαίωμα στην απεργία, επιταχύνεται η λεηλασία της μικρής ιδιοκτησίας με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, ιδιωτικοποιείται η δημόσια περιουσία, συνεχίζεται η περικοπή μισθών-συντάξεων, αυξάνονται σε εξοντωτικά επίπεδα οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές, κ.ά. Μια νέα γενιά εργαζόμενων αναδύεται, οι καλούμενοι «εργαζόμενοι-φτωχοί», η οποία βρίσκεται – κυριολεκτικά – αντιμέτωπη με το φάσμα της πείνας (τα επίσημα στοιχεία αναφέρουν ότι περισσότεροι από το 30% των εργαζομένων αμείβονται με μισθούς χαμηλότερους του κατώτατου μισθού των 586 Ευρώ). Αν αυτό είναι το ξημέρωμα μιας άλλης μέρας, τότε το μόνο που αποδεικνύεται ξανά είναι ότι «ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος».

Η συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση των ΑΕΙ και η περαιτέρω μείωση του πανεπιστημιακού μισθολογίου απαξιώνουν πλήρως τη θέση και το λειτούργημα των πανεπιστημιακών δασκάλων, υποσκάπτοντας παραπέρα την αποστολή και λειτουργία του δημόσιου Πανεπιστημίου. Ας αρνηθούμε το ρόλο του πειθήνιου υποζυγίου, ας τολμήσουμε να σκεφτούμε ψύχραιμα και ανεξάρτητα. Ας αναλάβουμε το δικό μας συλλογικό μερίδιο ευθύνης και ας δώσουμε ένα μαζικό και δυναμικό «παρών» στην επερχόμενη ΓΣ του Συλλόγου ΔΕΠ ΕΜΠ, για να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε από κοινού τις επόμενες δράσεις μας για την προάσπιση του δικαιώματός μας σε ένα αξιοπρεπές περιβάλλον εργασίας και επίπεδο διαβίωσης».

Πανεπιστημιακοί Δάσκαλοι ΕΜΠ

Φοιτητικά Νέα/Foititikanea.gr