Μητσοτάκης: Χρειαζόμαστε πανεπιστήμια εφαρμοσμένων τεχνολογιών μείωση χρονικής διάρκειας σπουδών - θα ακυρώσουμε τις διατάξεις των Φίλη, Μπαλτά, Γαβρόγλου

Μητσοτάκης: Χρειαζόμαστε πανεπιστήμια εφαρμοσμένων τεχνολογιών μείωση χρονικής διάρκειας σπουδών - θα ακυρώσουμε τις διατάξεις των Φίλη, Μπαλτά, Γαβρόγλου

«Μητσοτάκης»: Ο νέο νόμος Θα ακυρώνει μία σειρά διατάξεις των νόμων Φίλη, Μπαλτά, Γαβρόγλου που στην ουσία επέστρεψαν την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε λογικές που νομίζαμε ότι είχαμε αφήσει για τα καλά πίσω μας.

Αυτονομία στα Πανεπιστήμια: Θα ξαναδώσουμε στο πανεπιστήμιο μεγαλύτερη αυτονομία, μεγαλύτερη αυτοτέλεια και θα επιτρέψουμε την όσο πιο στενή σύνδεση του πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας. Τα πανεπιστήμια μας εξακολουθούν  να είναι εξαιρετικά αποστειρωμένα με αποτέλεσμα να παράγουν πτυχιούχους με πτυχία που δεν έχουν συχνά αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας. Αυτό πρέπει να αλλάξει.


Έρευνα: Ένα μεγάλο κομμάτι της έρευνας πρέπει να περνάει μέσα από τα πανεπιστήμια, όχι μόνον μέσα από τα ερευνητικά κέντρα. Οι εταιρείες πρέπει να συνεργάζονται με τα πανεπιστήμια και ειδικά με τις παραγωγικές σχολές.

Ξενόγλωσσα προγράμματα σε ξένους φοιτητές: Πρέπει να προσφέρουμε ξενόγλωσσα προγράμματα σε φοιτητές από το εξωτερικό που θέλουν να έρθουν να σπουδάσουν στην Ελλάδα, ειδικά σε αντικείμενα που έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα. Είναι αδιανόητo π.χ. το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο -δεν αναφέρομαι ακόμη στα ιδιωτικά- να μην είναι κέντρο παγκόσμιας αριστείας σε αντικείμενα όπως η φιλοσοφία, η αρχαιολογία ή η κλασσική ιστορία. Αν δεν το κάνουμε εμείς στην Ελλάδα, ποιος θα το κάνει;

Συμβούλια Ιδρυμάτων: Θα επαναφέρουμε τα συμβούλια ιδρύματος, δηλαδή ένα εποπτικό όργανο στο οποίο θα συμμετέχουν άνθρωποι της αγοράς αλλά και διακεκριμένοι καθηγητές από το εξωτερικό που θα μπορούν να ελέγχουν τη διοίκηση του πανεπιστημίου αλλά και να διευκολύνουν  το πανεπιστήμιου να βρει εξωτερικούς πόρους.

Χορηγίες στα Πανεπιστήμια: Γιατί να μην μπορεί ένα πανεπιστήμιο να δεχθεί μία χορηγία από μία εταιρεία ή και από ένα φυσικό πρόσωπο; Να δημιουργηθεί μία έδρα στο όνομα του δωρητή με σημαντικούς πόρους οι οποίοι θα είναι χρήσιμοι στο πανεπιστήμιο; Όλα αυτά τα οποία περιγράφω είναι πράγματα που γίνονται παντού στον κόσμο. Η ίδια η γνώση αλλάζει και αλλάζει με πολύ γρήγορο τρόπο και δεν μπορεί τα πανεπιστήμια μας να παραμένουν κολλημένα σε λογικές του 20ου αιώνα, αυστηρά ελεγχόμενα από το υπουργείο παιδείας το οποίο δεν τους δίνει την αυτοτέλεια και τη δυνατότητα να αναπτυχθούν.

Αξιολόγηση Πανεπιστημίων: Και βέβαια, τα πανεπιστήμια πρέπει να αξιολογούνται. Όχι από την πολιτική ηγεσία αλλά από μία ανεξάρτητη αρχή, υπάρχει ήδη η ΑΔΙΠ.

Χρηματοδότηση Πανεπιστημίων με την απόδοσή τους: Και από ένα σημείο και μετά θα πρέπει να συνδέσουμε, σε έναν βαθμό τουλάχιστον, τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων με την απόδοση τους. Για να μπορούμε να δώσουμε και ένα πραγματικό κίνητρο στα πανεπιστήμια να βελτιώνονται.

Συγχωνεύσεις Πανεπιστημίων -ΤΕΙ: Να ξαναδούμε όλον τον χάρτη των πανεπιστημίων στη χώρα και να δούμε επίσης τι θέλουμε να κάνουμε με την τεχνική εκπαίδευση. Γιατί αυτό το οποίο γίνεται από την κυβέρνηση είναι μία πολιτική που χαϊδεύει αυτιά. Το να λέμε ότι θα κάνουμε όλα τα τεχνολογικά ιδρύματα, πανεπιστήμια ή θα συνενώσουμε τα τεχνολογικά ιδρύματα με πανεπιστήμια δεν μου λέει εμένα απολύτως τίποτε. Η χώρα χρειάζεται πανεπιστήμια εφαρμοσμένων τεχνολογιών. Αυτός είναι ο σωστός όρος για τα σημερινά ΤΕΙ. Τα πανεπιστήμια αυτά, από τη φύση τους είναι πιο κοντά στην παραγωγική διαδικασία, προσφέρουν περισσότερα εργαστήρια, περισσότερες ευκαιρίες για πρακτική άσκηση. Και ακόμη και στα σημερινά ΤΕΙ υπάρχουν σχολές των οποίων οι απόφοιτοι έχουν πολύ περισσότερες δυνατότητες να βρουν δουλειά σε σχέση με πολλές πανεπιστημιακές σχολές. Άρα θέλουμε να διαφυλάξουμε αυτόν τον χαρακτήρα των ΤΕΙ, βελτιώνοντας τη δυνατότητα τους να είναι πιο κοντά στην πραγματική αγορά.

Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής: Αλλά αυτό το οποίο κάνει η Κυβέρνηση δεν είναι αυτό. Έρχεται και συγχωνεύει κακήν κακώς ΤΕΙ με πανεπιστήμια, φτιάχνει πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής χωρίς πραγματικές προϋποθέσεις μόνο και μόνο για να πει ότι έκανε ένα πανεπιστήμιο και για να παίξει στην ουσία πάνω στην ευαισθησία μίας κοινωνίας η οποία θεωρεί ότι το να πάρεις ένα πτυχίο από ένα πανεπιστήμιο είναι ο τελικός στόχος, ασχέτως του αν αυτό το πτυχίο τελικά θα έχει πραγματικό αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας. Εμένα με ενδιαφέρει το τελικό αποτέλεσμα.

Χρονική Διάρκεια Σπουδών: Το αποτέλεσμα είναι το πτυχίο αυτό και ο χρόνος και η ενέργεια που θα αφιερώσει ένας φοιτητής και η οικογένεια του στο να σπουδάσει, όχι απλά να του δίνει μία εσωτερική ικανοποίηση. Σπουδάζει κανείς για δύο λόγους αφενός για τη χαρά της γνώσης και αφετέρου γιατί αυτό το πράγμα θα του δώσει γνώσεις και δεξιότητες για να τον βοηθήσει στη συνέχεια στην καριέρα του. Δεν έχουμε την πολυτέλεια αυτή τη στιγμή να κρατάμε παιδιά στα πανεπιστήμια για 4, 5 ή 6 χρόνια και να τους δίνουμε πτυχία τα οποία δεν έχουν αντίκρυσμα.

Αριθμός Εισακτέων Φοιτητών: Και αυτό σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να δούμε και τον συνολικό αριθμό των εισακτέων στα πανεπιστήμια. Αυτό που σας λέω μπορεί να μην ακούγεται πολύ ελκυστικό αλλά το να αυξάνουμε συνέχεια τον αριθμό των εισακτέων ή το να δίνουμε τη δυνατότητα σε πάρα πολλές μεταγραφές χωρίς συγκεκριμένα κριτήρια, να φορτώνουμε σχολές με περισσότερους φοιτητές από όσους μπορούν να διαχειριστούν ή να παράγουμε τελικά περισσότερους πτυχιούχους σε ειδικότητες που ξέρουμε ότι δεν μπορούν να απορροφηθούν από την αγορά εργασίας, είναι ανέντιμο.

Πελατειακές Σχέσεις: Η σημερινή κυβέρνηση βλέπει την παιδεία τελείως πελατειακά. Δεν υπηρετεί τα συμφέροντα της νέας γενιάς. Για εμένα προσωπικά η παιδεία είναι το μεγάλο στοίχημα. Για αυτό και αφιερώνω ήδη πολύ χρόνο σε αυτήν προετοιμάζοντας τις πρωτοβουλίες μας. Πιστεύω ότι μπορούμε να αφήσουμε ένα πραγματικό αποτύπωμα, όχι μόνον στην ανώτατη παιδεία, στα πανεπιστήμια μας αλλά και στα σχολεία μας, ξεκινώντας από τα νηπιαγωγεία και πηγαίνοντας στα δημοτικά, τα γυμνάσια τα λύκεια μας και βέβαια και στην τεχνική και την επαγγελματική εκπαίδευση που είναι το αποπαίδι δυστυχώς σήμερα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ενώ ας πούμε στη Γερμανία, άνω του 60% των μαθητών του γυμνασίου δεν καταλήγουν στα πανεπιστήμια. Περνούν μέσα από τα προγράμματα της τεχνικής εκπαίδευσης με πολύ καλή δυνατότητα επαγγελματικής αποκατάστασης.

Δείτε ΕΔΩ όλα τα τελευταία Φοιτητικά Νέα.

Φοιτητικά Νέα/Foititikanea.gr